Probeer een computer te inventariseren voordat FreeBSD wordt geïnstalleerd. De FreeBSD installatieroutines geven een overzicht van alle componenten (harde schijven, netwerkkaarten, cd-rom-spelers, enzovoort) met hun typenummer en fabrikant. FreeBSD probeert ook de juiste instellingen te achterhalen, zoals IRQ en IO-poort gebruik. Vanwege de verscheidenheid aan PC-hardware verloopt dit niet altijd helemaal succesvol en daarom kan het nodig zijn om de gegevens die FreeBSD achterhaalt te verbeteren.
Mocht er al een ander besturingssysteem geïnstalleerd zijn, zoals Windows® of Linux®, dan is het aan te raden de mogelijkheden van dat besturingssysteem te gebruiken om te achterhalen hoe hardware is ingesteld. Als niet volledig bekend is welke instellingen een uitbreidingskaart heeft, dan kan het zijn dat ze op de kaart zelf zijn afgedrukt. Veelvoorkomende IRQ nummers zijn 3, 5 en 7 en IO-poort adressen zijn meestal geschreven als hexadecimale getallen, zoals 0x330.
Er wordt aangeraden deze informatie af te drukken of op te schrijven voordat FreeBSD wordt geïnstalleerd. Het kan handig zijn om een tabel te maken, zoals deze:
Tabel 2-1. Voorbeeld van beschrijving van componenten
| Component | IRQ | IO-poort(en) | Opmerkingen |
|---|---|---|---|
| Eerste harde schijf | N/A | N/A | 40 GB, Seagate, eerste IDE master |
| cd-rom | N/A | N/A | Eerste IDE slave |
| Tweede harde schijf | N/A | N/A | 20 GB, IBM, tweede IDE master |
| Eerste IDE controller | 14 | 0x1f0 | |
| Netwerkkaart | N/A | N/A | Intel® 10/100 |
| Modem | N/A | N/A | 3Com® 56K faxmodem, op COM1 |
| ... |
Nadat de inventarisatie van de componenten in uw computer voltooid is, dient u te controleren of ze aan de hardware-eisen van de uitgave van FreeBSD die u wilt installeren voldoen.
Als de computer waarop FreeBSD geïnstalleerd gaat worden waardevolle gegevens bevat, dan dient er een back-up te zijn en dient deze back-up getest te zijn voordat FreeBSD wordt geïnstalleerd. De FreeBSD installatieprocedure vraagt om bevestiging voordat er naar de schijven geschreven wordt, maar als dat eenmaal is begonnen kan het niet meer teruggedraaid worden.
Als de hele harde schijf voor FreeBSD beschikbaar is, dan hoeft op dit punt verder niets gedaan te worden. Ga verder naar de volgende sectie.
Als FreeBSD echter naast een ander besturingssysteem op een computer komt, dan moet basaal bekend zijn hoe gegevens op schrijven worden opgeslagen en wat dat voor consequenties heeft.
Een PC schijf kan worden onderverdeeld in aparte stukken. Deze stukken heten partities. Aangezien FreeBSD intern ook partities heeft, kan de naamgeving snel verwarrend worden, daarom wordt naar deze schijfstukken verwezen als schijfsnedes of simpelweg snedes (slices) in FreeBSD zelf. Het FreeBSD gereedschap fdisk bijvoorbeeld, dat met PC diskpartities werkt, verwijst naar snedes in plaats van partities. In het ontwerp van de PC is opgenomen dat een schijf slechts vier partities kan bevatten. Deze partities heten de primaire partities. Om deze beperking te omzeilen is een nieuwe soort partitie bedacht, de extended partitie. Een schijf kan slechts één extended partitie bevatten. Binnen een extended partitie kunnen speciale partities, genaamd logische partities, worden aangemaakt.
Elke partitie heeft een partitie-ID, een getal dat aangeeft welk soort gegevens er op die partitie staan. FreeBSD-partities hebben partitie-ID 165.
In zijn algemeenheid benoemt elk besturingssysteem partities op zijn eigen manier. Bijvoorbeeld: MS-DOS® en zijn afgeleiden, zoals Windows, geven elke primaire en logische partitie een (station) letter, beginnend met C:.
FreeBSD moet geïnstalleerd worden op een primaire partitie. FreeBSD kan al zijn gegevens, inclusief alle bestanden die zelf zijn gemaakt, op deze partitie opslaan. Als er meerdere schijven zijn, dan kunnen er FreeBSD-partities worden aangemaakt op alle of op sommige schijven. Als FreeBSD wordt geïnstalleerd moet er een partitie beschikbaar zijn. Dit kan een lege partitie zijn die is aangemaakt of het mag een bestaande partitie zijn met gegevens die niet langer bewaard hoeven te blijven.
Als alle partities op alle schijven gebruikt worden, dan moet er een leeg gemaakt worden voor FreeBSD met de hulpprogramma's van het andere besturingssysteem dat wordt gebruikt (bijvoorbeeld fdisk onder MS-DOS of Windows).
Als er een partitie over is, dan kan die gebruikt worden. Het kan zo zijn dat één of meer van de bestaande partities verkleind moet worden.
Een minimale installatie van FreeBSD heeft 100 MB schijfruimte nodig. Dat is wel een zeer minimale installatie, waarop bijna geen ruimte over is voor eigen bestanden. Een meer realistisch minimum is 250 MB zonder grafische gebruikersomgeving en 350 MB of meer als er ook een grafische gebruikersomgeving moet draaien. Als er ook nog gebruikt gemaakt wordt van een heleboel programma's van derde partijen dan is nog meer ruimte nodig.
Met commerciële software zoals PartitionMagic®, of gratis software zoals GPartEd, kunnen partities van grootte gewijzigd worden om ruimte te maken voor FreeBSD. De map tools op de CDROM bevat twee freeware programma's die dit ook kunnen, FIPS en PResizer. Handleidingen hiervoor staan in dezelfde map. FIPS, PResizer en PartitionMagic kunnen FAT16 en FAT32-partities wijzigen als ze gebruikt worden in MS-DOS tot Windows ME. Van zowel PartitionMagic als GPartEd is bekend dat ze met NTFS kunnen werken. GPartEd is beschikbaar op een aantal Live CD Linux-distributies, zoals SystemRescueCD.
Er zijn problemen gemeld met het veranderen van de grootte van Microsoft® Vista-partities. Het beschikbaar hebben van een Vista installatie-CDROM tijdens het pogen van zo'n bewerking is aanbevolen. Zoals met al zulke schijfonderhoudtaken is een recente verzameling backups ook sterk aangeraden.
WaarschuwingVerkeerd gebruik van deze programma's kan gegevens van een schijf verwijderen. Er dient een goede, werkende back-up te zijn voordat deze programma's gebruikt worden.
Voorbeeld 2-1. Gebruik van een bestaande, ongewijzigde partitie
Stel er is al een computer met een enkele 4 GB harde schijf waarop een versie van Windows is geïnstalleerd en de schijf is verdeeld in twee schijfstations, C: en D:, van elk 2 GB. Er staat 1 GB aan gegevens op C: en 0.5 GB aan gegevens op D:.
Dit betekent dat de harde schijf twee partities heeft, één voor elke letter. Alle gegevens op D: kunnen gekopieerd worden naar C:, waardoor de tweede partitie beschikbaar komt voor FreeBSD.
Voorbeeld 2-2. Een bestaande partitie verkleinen
Stel er is een computer met een enkele 4 GB harde schijf waarop een versie van Windows is geïnstalleerd. Bij het installeren van Windows is een grote partitie gemaakt, station C: van 4 GB. Er is 1.5 GB in gebruik en voor FreeBSD is 2 GB schijfruimte wenselijk.
Voor een installatie van FreeBSD is één van onderstaande opties de oplossing:
Maak een back-up van de Windows gegevens en installeer Windows opnieuw, waarbij een partitie van 2 GB wordt aanmaakt bij het installeren.
Gebruik één van de bovengenoemde programma's zoals PartitionMagic om de Windows-partitie te verkleinen.
Op Alpha computers is een aparte harde schijf nodig voor FreeBSD. Het is onmogelijk om een schijf te delen met een ander besturingssysteem. Afhankelijk van de Alpha computer kan de schijf een SCSI- of IDE-schijf zijn, als de computer er maar van kan opstarten.
Conform de conventies van Digital / Compaq handleidingen is alle SRM invoer weergegeven in hoofdletters. SRM is ongevoelig voor hoofd- en kleine letters.
Om de namen en types van de schijven in een machine te achterhalen kan het commando SHOW DEVICE in de SRM console prompt gebruikt worden:
>>>SHOW DEVICE dka0.0.0.4.0 DKA0 TOSHIBA CD-ROM XM-57 3476 dkc0.0.0.1009.0 DKC0 RZ1BB-BS 0658 dkc100.1.0.1009.0 DKC100 SEAGATE ST34501W 0015 dva0.0.0.0.1 DVA0 ewa0.0.0.3.0 EWA0 00-00-F8-75-6D-01 pkc0.7.0.1009.0 PKC0 SCSI Bus ID 7 5.27 pqa0.0.0.4.0 PQA0 PCI EIDE pqb0.0.1.4.0 PQB0 PCI EIDE
Dit is een voorbeeld van een Digital Personal Workstation 433au en geeft aan dat er drie schijven verbonden zijn met de computer. De eerste is een cd-rom station genaamd DKA0 en de andere twee zijn harde schijven die achtereenvolgens DKC0 en DKC100 heten.
Schijven met namen in het formaat DKx zijn SCSI schijven. DKA100 is bijvoorbeeld een SCSI schijf met SCSI “target ID” 1 op de eerste SCSI bus (A), terwijl DKC300 een SCSI schijf is met SCSI ID 3 op de derde SCSI bus (C). Apparaatnaam PKx is de SCSI host bus adapter. Zoals te zien in de uitvoer van SHOW DEVICE worden SCSI cd-rom stations op dezelfde manier behandeld als SCSI harde schijven.
IDE schijven hebben namen in het formaat DQx, terwijl PQx de naam is van de bijbehorende IDE controller.
Als bij de installatie van FreeBSD gebruik gemaakt wordt van een netwerk (bijvoorbeeld bij een installatie vanaf een FTP site of een NFS server), dan moeten de netwerkinstellingen bekend zijn. Deze informatie wordt gevraagd tijdens het installeren, zodat FreeBSD contact kan maken met het netwerk om de installatie te voltooien.
Als er contact gemaakt wordt met een Ethernet netwerk of een Internetverbinding met een Ethernet netwerkkaart via de kabel of DSL, dan is de volgende informatie nodig:
IP-adres
IP-adres van de default gateway
Hostnaam
IP-adressen van de DNS server(s)
Subnetmasker
Als deze informatie niet bekend is, dan kan deze meestal nagevraagd worden bij de systeembeheerder of service provider. Het kan zijn dat zij aangeven dat één en ander automatisch wordt toegekend door middel van DHCP. Het is van belang hier een notitie van te maken.
Ook door middel van inbellen bij een Internet service provider met een gewoon modem kan FreeBSD geïnstalleerd worden via Internet, het duurt alleen erg lang.
Dan is nodig:
Het inbelnummer van een ISP
De COM: poort waaraan het modem zit
Gebruikersnaam en wachtwoord bij de ISP
Hoewel het FreeBSD project er naar streeft om elke versie van FreeBSD zo stabiel mogelijk te laten zijn, kan het voorkomen dat er foutjes in het systeem sluipen. Heel af en toe beïnvloeden deze foutjes de installatieprocedure. Als ze ontdekt en opgelost zijn worden ze beschreven in de FreeBSD Errata op de FreeBSD website. Het is verstandig voor een installatie te controleren of er errata zijn om er zeker van te zijn dat er geen obstakels zijn.
Informatie over alle uitgaven, inclusief de errata staan in de uitgave-informatie op de FreeBSD website.
De FreeBSD installatieprocedure kan FreeBSD installeren vanaf één van de volgende plaatsen:
Lokale media
Cd-rom of DVD
DOS-partitie op dezelfde computer
SCSI of QIC tape
Diskettestation
Netwerk
FTP site, indien noodzakelijk door een firewall of via een HTTP proxy
NFS server
Parallelle of seriële verbinding
Als FreeBSD gekocht is op CD of DVD dan is alles wat nodig is aanwezig om door te gaan naar Paragraaf 2.3.7.
Als de installatiebestanden nog niet beschikbaar zijn wordt in Paragraaf 2.13 uitgelegd hoe de installatie via bovenstaande methoden voorbereid kan worden. Nadat de installatiebestanden beschikbaar zijn kunnen de voorbereidingen voor de installatie verdergaan in Paragraaf 2.3.7.
De FreeBSD installatieprocedure begint met het opstarten van een computer met het FreeBSD installatieprogramma. Dit programma wordt niet uitgevoerd vanuit een ander besturingssysteem. Normaliter start een computer op met het besturingssysteem dat is geïnstalleerd op een harde schijf, maar hij kan ook ingesteld worden om op te starten van een “bootable” diskette. De meeste hedendaagse computers kunnen ook opstarten van een cd-rom in het cd-rom station.
Tip: Als FreeBSD op cd-rom of DVD beschikbaar is (gekocht of zelf gebrand) en een computer kan opstarten van een cd-rom of DVD (meestal een BIOS optie genaamd “Boot Order” of iets dergelijks), dan is het doorwerken van deze sectie niet nodig. De FreeBSD cd-rom en DVD images zijn bootable en kunnen zonder verdere voorbereidingen gebruikt worden om FreeBSD te installeren.
Om opstartdiskettes te maken kunnen de volgende stappen gevolgd worden:
Bemachtig de images voor opstartdiskettes
De opstartschijven zijn beschikbaar op de installatiemedia in de map floppies/ en kunnen ook gedownload worden uit de map floppies, ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/releases/<arch>/<versie>-RELEASE/floppies/. Vervang <arch> en <versie> door de architectuur en het versienummer dat geïnstalleerd moet worden. De images voor bootdiskettes voor bijvoorbeeld FreeBSD/i386 8.0-RELEASE zijn beschikbaar op ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/releases/i386/8.0-RELEASE/floppies/.
De diskette-images hebben de extensie .flp. De map floppies/ bevat een aantal images en het hangt af van de gewenste FreeBSD versie, en in sommige gevallen ook van de hardware, welke images nodig zijn. In de meeste gevallen zijn er vier floppies nodig, boot.flp, kern1.flp, kern2.flp, en kern3.flp. In dezelfde map staat README.TXT voor de laatste informatie over de diskette-images.
Belangrijk: Het FTP-programma moet ingesteld staan in binary modus om de disk-images te downloaden. Sommige webbrowsers blijken de text (of ASCII) modus te gebruiken en dan kan er niet van de diskettes opgestart worden.
Maak de diskettes aan
Per gedownload image wordt een diskette aangemaakt. Vanzelfsprekend moeten deze diskettes vrij zijn van fouten. Het gemakkelijkst is dit te testen door de diskettes te formatteren. Vanaf de fabriek geformatteerde floppies kunnen niet vertrouwd worden. Het programma format in Windows meldt niet of er bad blocks zijn, het markeert ze gewoon als “bad” en negeert ze. Het wordt geadviseerd schone, nieuwe floppies te gebruiken als op deze manier wordt geïnstalleerd.
Belangrijk: Als bij het installeren van FreeBSD het installatieprogramma vastloopt, blijft hangen of zich op een andere manier vreemd gedraagt, dan ligt dat meestal aan de floppies. Probeer dan de diskette-images op nieuwe schijven te schrijven en probeer het opnieuw.
Schrijf de imagebestanden op diskettes
De .flp-bestanden zijn geen gewone bestanden die naar een diskette te kopiëren zijn. Het zijn images van de complete inhoud van een diskette. Dit betekent dat ze niet eenvoudigweg gekopieerd kunnen worden van de ene schijf naar de andere. In plaats daarvan moet speciale software gebruikt worden om de images rechtstreeks op de diskettes te schrijven.
Als de diskettes aanmaakt worden op een computer met MS-DOS/Windows, dan levert het FreeBSD project de software fdimage.
Als de floppies van de cd-rom worden gebruikt en het cd-rom station is E:, dan kan dit als volgt:
E:\> tools\fdimage floppies\boot.flp A:
Herhaal dit commando voor elk .flp-bestand, waarbij steeds een nieuwe diskette wordt gebruikt. Merk elke diskette met de naam van het bestand dat erop wordt gekopieerd. Pas de opdrachtregel steeds aan, afhankelijk van waar de .flp-bestanden staan. Als er geen cd-rom beschikbaar is dan kan fdimage gedownload worden vanuit de map tools op de FreeBSD FTP site.
Als de diskettes worden aanmaakt op een UNIX® systeem (zoals een ander FreeBSD systeem) dan kan dd(1) gebruikt worden om de imagebestanden naar diskette te kopiëren. Onder FreeBSD:
# dd if=boot.flp of=/dev/fd0
Onder FreeBSD verwijst /dev/fd0 naar het eerste diskettestation (de A:-schijf). /dev/fd1 zou de B:-schijf zijn enzovoorts. Andere UNIX-varianten kunnen andere namen hebben voor de diskettestations. Meer informatie staat in de documentatie van ieder systeem .
Het installeren van FreeBSD kan nu beginnen.
Deze en andere documenten kunnen worden gedownload van ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/doc/.
Lees voor vragen over FreeBSD de documentatie alvorens contact te zoeken
<questions@FreeBSD.org>.
Vragen over deze documentatie kunnen per e-mail naar <doc@FreeBSD.org>.